دیواندره
یک سکونتگاه خوب،پاکیزه و سالم و عاری از آلودگی های صوتی، بصری و زیست محیطی ،واجد شرایط مطلوب زندگی و برخوردار از امکانات شهری و در مجموع یک شهر زیبا و چشم نواز و توسعه یافته ،تصادفی ایجاد نمی شود بلکه یک محیط زندگی تحت عنوان شهر را در دنیای امروزکه اوج شکوفایی تکنولوژی است، باید ساخت و این سازندگی در درجه اول نیازمند برنامه ریزی است و بسیاری از کارشناسان و صاحب نظران هم تاکید می کنند که یک شهر پیشرفته باید متکی به برنامه محوری باشد نه پروژه محوری. در این رابطه طبیعی است یکی از اساسی ترین گامها ، مطالعه ، پژوهش و آمایش سرزمینی شهر است تا هم ظرفیت ها و قابلیت های آن مشخص شود ، هم نیاز ها و کمبود های آن را بشناسیم و هم این که قادر به اولویت بندی طرح ها در ساخت و ساز و مبلمان شهری و توسعه زیر ساخت ها و حتی در انجام کار های روبنایی باشیم. بدیهی است این دو موضوع مهم در وهله نخست باید در بستر مطالعات راهبردی تجزیه و تحلیل شده و مورد بررسی جامع و دقیق قرار گیرد و این میسر نمی شود مگر با بکار گیری افراد متخصص و با تجربه در علم توسعه و دانش شهر سازی. متأسفانه در شهر دیواندره تابحال هیچ برنامۀ مدونی وجودنداشته ودر راستای رسیدن به آن نیز تلاشی انجام نگرفته وچونکه متولی شهر،شهرداری میباشدهر کسی که دررأس امورات قرار گرفته وبعنوان شهردارشهر انجام وظیفه نموده بدلایل فراوان،اقدام به ظاهرسازی واجرای کارهای زودگذر وسطحی ودر یک کلام،عوام فریبی نموده ودر دوران تصدی خویش نه تنها مشکلی از مشکلات شهر را حل ننموده بلکه اکثراًمعزلی بر دردهای جامعه نیز اضافه نموده است. عوامل بیشماری دراین قضیه دخیل میباشند که از آن جمله میتوان به موارد مهم ذیل اشاره نمود: معمولا شهرداری که انتخاب شده ،از بدو ورود ، وفقط بخاطر اینکه خودی نشان داده وبه اعضای شورا ومردم بقبولاند که انتخاب ایشان ، منطقی وبجا بوده، در نقاطی از شهر که دردید عموم میباشند واکثراًهم دستخوش شهرداران قبلی بوده ، اقدام به تغییرات غیر ضروری وپر هزینه مینماید وجالب اینجاست که غالباً هر شهردار جدیدی که امورات را بدست میگیرد اقدامات قبلی شهرداران پیش از خودرا غیر منطقی دانسته ودرصدد اصلاح آن بر میاید. بدلیل وجودسنتها وافکار غلط،معمولاًشهردار جدید با خود می اندیشد که اگر سریع دست به تغییری ولو غیر ضروری، اماچشم نواز نزند ریاستش را ازدست میدهد لذا بجای دور اندیشی ، تمام نیرو وتمرکزش را صرف عوامل مقطعی و احساسی مینماید. متأسفانه بدلیل عدم آگاهی شهروندان از مسایل شهری،کارهای اینچنینی ،خیلی زود ، سبب خوشحالی چندروزۀ مردم میشود و حتی بعضی از شهروندان، معمولاًبدلیل منفعت شخصی، دست به نوشته شده وبا ارسال لوحهای تقدیر، چنین اعمالی را نیز می ستایند. واما صد افسوس ، اعضای شورای شهر، که منتخبی از میان دانایان شهر میباشند متأسفانه بدون هیچ برنامه زیربنایی خاصی،امورات رادردست گرفته و چندصباحی به حمایت از شهردار منتخب خویش پرداخته وهر زمان که احساس کردند روزگار بر وفق مراد نمیباشد اقدام به عزل و انتخاب مهره دیگر میکنند. موارد بسیار زیاد میباشند لیکن به این چند مورد بسنده کرده و موضوع را با این نتیجه به پایان میرسانم که هیچ شهر خوبی در دنیا یافت نمی شود که در آن برنامه های مطالعه شدۀ زیربنایی وزیرساختی مدون و استراتژی شده بکار برده نشده باشد، پس شهر خوب ساختنی است نه یافتنی .
نظرات شما عزیزان:
باید دانست که در امر خطیر توسعه شهری دو موضوع اساسی و ظریف وجود دارد که عبارتند از: 1-شرایط و ویژگی های توسعه 2- مختصات شهری و عناصر دخیل در شکل گیری آن .
چنین نیرو هایی یا باید از طریق گزینش آگاهانه مردم وارد سیستم مدیریت شهری شوند و یا با تدبیر و دور اندیشی مدیران شهری از بین نخبگان و دانشگاهیان به عنوان مشاوران ورزیده تعیین شوند.
آن چه مسلم است در مورد توسعه باید به فاکتورهایی همچون شرایط و مقتضیات محیطی،زمانی و مکانی و امکانات طبیعی ، مادی و فیزیکی توجه شود یعنی باید به این نکته دقت شود که شرایط توسعه در شهری همچون دیواندره با شرایط توسعه در شهر های دیگر استان یقیناً متفاوت است چون عوامل گوناگونی که در این امر دخیل می باشند مانند سرزمین ، فرهنگ ، اجتماع ، سطح مشارکت شهروندی ، تاریخ و جغرافیای شهر، بستر ها و ظرفیت ها ، نیاز ها و مشکلات و... متفاوتند؛ ضمن این که باید امکان سنجی هم بشود و شرایط شهر بررسی گردد تا معلوم شود که چه میزان قابلیت وامکان توسعه در آن وجود دارد ،شرایط فیزیکی بنا ها و فضا ها شهری چگونه است و مهم تر از همه باید مشخص شود که شهر چه میزان توان با لقوه و چه میزان توان بالفعل در تامین بودجه ها و اعتبارات مورد نیاز توسعه را دارد.
اما در مورد مختصات شهری نیز باید به مسایلی نظیر وسعت،جمعیت،حاشیه نشینی، حمل و نقل و ترافیک،ظرفیت های فیزیکی ،مسایل فرهنگی،وضعیت اقتصاد شهر نشینی و قابلیت های توسعه شهری و نوع نگرش مردم شهر به پیشرفت محیط زیست خودشان توجه شود.
گام بعد پس از مطالعه و تحقیق ،مسلماً انجام کار کارشناسی روی داده هاست .یعنی تمامی اطلاعات اولیه ای که از طریق مطالعه بدست آمد ،باید توسط یک تیم کارشناسی مجرب مورد بررسی قرار گیرد تا بتوان از نتایج آن ،راهبرد ها و استراتژی توسعه شهری را تدوین کرد چون برنامه محوری بدون تدوین استراتژی معنايي نخواهد داشت.
آمار
وب سایت:
